आमालाइ चिठि

ढोग गरे,सन्चै छौ होला नि आमा?उत्तर त मलाइ नि था छ।त बाथले खुब पिरोल्छ होला है,फेरि त्यो बेतेनिको भिरबाट सिरु नल्याए त त्यो भसारेले दूध पनि दिदैन।यो पालि त तिम्ले बेचेका ढुङ्ग्रि कमाउला भन्ने कत्रो आशा थियो।खै यो मरभुमिको बालुवा न हो आफ्नो केहि चल्दैन।साहुलाइ हजुर मेरि आमालाई बाथले हिड्न नसक्ने बनाइसक्यो,यो चोटि पैसा पाउ न भन्दा तीन दिन खान नपर्ने गरि झपार्यो। कति खुसि थिए म, तिम्ले बाकान पकाएर ,कनिकाको भात पस्किदा।अगेना माथिको अगार भात भरि झर्थे सेतो आकास मा काला तारा चम्किए झै।बिपनाले दाइ ला भन्दै आलु पोलेर ल्याउथि,जामा भरि कुरो जेलाउदै आउथि मैले आज एक झोला बगेर टिपे भन्थ।त्यसले ठुला ठुला आखा पार्दै ,दाइ मलाई सरले डाक्टर बन्नु पर्छ भन्नुभाछ भन्थि।slc  काटउन सकिन ,हुन त पढ्न नै कहाँ पाई र बिचरि।तिनतले जम्दारको छोरो हुरुक्कै हुन्थयो हाम्रि बिपना देखेर,दाइजो सोफा र टिभि मागेछन रे छोरासग बे गर्दिने सग।आमा तिम्रो पोड्का गासेर लाको कत्ति मन नमानेर कतार आको ,खै केही गर्न सके झै लाग्दैन।अब त मकुतेको खरबारि पनि डोजरले खन्यो भन्छन,कसरी छाउछ्यौ आमा घर,बुधि आमाका पोहोरै हो टिन फेरेका,उनका छोराले कतार आएर पैसा कमाकै देखेर हो म यता आको।तर आमा यहाँ त भेडा अनि भेडा हेर्ने भेडा भाको छु।कहिले काहीँ पानी खान पानी पाइन्न,तिम्ले गालि गर्दा गर्दै पनि त्यो चिसो इदि खोलामा पौडि खेलेको खुब याद आउछ।बा त कस्ता थिए नि याद छैन,मलाइ हलो समाउन सिकाउने चेते बुढालाइ नि रुबेला ले लग्यो रे।खुब रमाइला थिए बुडा,कतारबाट आउदा ए बोतल बिदेशि झोल ल्याइदिन्छु भनेर वाचा गरेको थिए।कमिज भरि दमौरा बोकेर ल्याउने त्यो फुच्चे बिनोद नि मावोबादि भन्दै बन्दुक बोकेर हिड्छ रे।मलाइ साह्रै याद आउछ आमा तिम्रो पोड्का भित्र अटाउने मेरो खुसि,मलाइ साह्रै याद आउछ कन्छि बेसिबाट के ल्याइस भन्दै चन्चल हुने आखा,मलाइ साह्रै याद आउछ त्यो हाम्रो बारतालि बाट देखिने छितिज र छितिजमा लुकेको मधुर  उज्यालो।मलाइ साह्रै याद आउछ त्यो सुसाइ रहने मादि,त्यो बोलाइ रहने पाइडाडा,त्यो हासिरहने हिमचुलि हिमाल,त्यो पसिना बसाउने तिम्रो मोत्रो,त्यो काली हाडि भित्रको मेरो ब्यन्जन,त्यो लय निकालने पाखुरिको हागो,मालाइ सबै धैरै याद आउछ आमा।।
उहीँ तिम्रो छोरा
सन्तोस।