Skip to main content

रहरको शहर

लाहुरे बाका किस्सामा मात्र सुनेको थिए शहर ,देखेको थिइन ।बा भेैसिलाइ माटेको दबै किन्न शहर जानू पर्ने भयो,आमासग अगिल्ला रात देखिनेेै अरल्न थालिसकेको थिए,बाले भने पहिले नै पर्दैन भनेर झपारि सकेका थिए।अोदानोको छेउमा बसेर सुक्क सुक्क रुन थाले पछि आमाको मन न हो के मान्थ्यो।राति आमाले फकाइन , कुन्नि के के भनिन् बा भने कस्तो शनिस्चरे छोरो पाइस ए राड भन्दै कराउदै थिए।बिहान सहर जाने भए,तोरिको तेल लाएर,छड्के सिउदो पारेर कपाल कोर्दिन आमाले।निलो स्कुलको कमिज लगाए ,पेटमा खल्ति भाको फिता वाला पइट पनि उने।सन्सार जिते झै भान हुँदै थियो।हर्के काकाले लाहुर बाट ल्याइदिएका चप्पल लाउन बाहाना नपाएर कत्रो सकसक भाथ्यो ती पनि लाए।बा भन्दा अगि छुट्टै वेगले हिडे।बाटैको घरमा  मकै छोडाउन लाकि सपनालाई देखे सुनाइहाले"सपे ,म त सहर हिड्या ,हाम्रा बाख्रा नि हेर्दे है" डाहाले हेरि एक पटक "के ल्यादिन्छस् "भनेर आश गर्दै शोध्दै थि म कहाँ हुकिसकेको थिए।मोटर चढ्न 3 घन्टा हिड्नु पर्थ्यो,अोरालाका सिडि फिड्किदै दकुरे बा लड्लास साइदुवा भन्देेै कराउदै थिए।मनको उमङग सेलाउने वाला थिएन तर खुट्टाका जोस सेलाए।बाले उचालेर काधमा हाले ,मधु मिसले भनेझै शिसिरको घोडा चढेर सन्सार जित्ने उमङग आउदै थियो।अहिले याद आउछ बाको टोपी च्यातिएर दुलो पर्याथ्यो भनेर,तेति बेला त बाले मलाइ समात्न बनाको होला सोच्थे,बेग्लै समय थियो बचपन गरिबि ,दु ख छुटिन्थेनन्।सब थोक रमाइलो लाग्थ्यो।अनि सुरु हुन्थे मेरा नादान ,उत्सुक प्रश्नहरु"बा घाम किन रातो:तेरि आमाले पोतेकि,हिजो रातिको जुन खै बा:जुन दिउँसो सु्छ नि लाटा,जमदार बा लाई सबले नमस्कार गर्छन तिमिलाइ किन गर्दैनन बा,ती सग धेरै पैसा छ रे नि,पैसा भाको मान्छेलाई मात्र नमस्कार गर्ने हो बा?,म नि पैसा कमाउछु तिमलाइ दिन्छु अनि तिमलाइ नि नम्सकार गर्छन सबले।"मेरा यस्ता प्रश्नमा भने बा निरउत्तर हुन्थे।मोटर भनेसि हुरुक्कै हुने झन पारि डाडा मा भन्ज्याङ जाने बस दिनको एक पटक देखिन्थ्यो एक घन्टा कुरेर हेर्थे ।बडो अजीव लाग्थो कस्तो चिज हो भनेर,डाइभर दाइले अगाडिनै राखिदिए,अब म मेरो कल्पित सपनामा पुगिसकेको थिए,जिन्दगिमा त्यो भन्दा बडि खुसि आज सम्म हुन सकेको छैन।त्यो बाटो हेर्दै ,छेउकि राम्रि गरुमसेनि दिदिलाइ यो के हो सोध्दै,मोटरमा चढेसि त रुख घर सब हिड्न सक्दा रेेैछन है भन्दै कति बेला ती दिदिको काखमा निदाएछु था पाइन,अहिले कस्ता कस्ता आरामदाइ डिलक्स बस मा बस्दा नि निद्रा नलागेर छटपटि हुन्छ।म तेति बेला निदाएर मैले मेरा कति खुसिका पल गुमाए झै लाग्छ।सहर पुग्दा रात परिसकेको थियो।सहरमा मीत बाको घर थियो ,मलाइ निन्द्राकै तालमा कति बेला त्य पुर्याए भन्ने चाइ म लख काट्न सकिन।...क्रमश।

Comments

Popular posts from this blog

पिशाबको न्यानो

  "साले भोलि सम्ममा मेरो पैस तिरिसन् भने तेरो टाउको गिडेर फाल्दिन्छु।"एका बिहानै फोनमा एकजना करायो।"को होस् त? " भनेर सक्न नपाउदै फोन काट्यो।कस्ता कस्ता bluff कल आउन थालेका भन्दै गनगनाए।नम्बर हेरेर त डाइल गर्न पर्छ भनेर झोक चल्यो,उषा के भयो भन्दै भित्र छिरि।केही हैन जा न चिया लेरा आ,भनेर अर्हाए।हाम्रो बिहे भएको 10 बर्स भैसकेको थियो,कलेज पढ्दा मन पराएर भगाएको।हाम्रो प्रेममा कुनै अबरोध नभए पनि सन्तान प्राप्ति भने भएको थिइन।"9 बजे पनि के चिया हो" भन्दै कप अगाडि ल्याएर टकारि। "हैन मलाइ यो lemon tea खाएर पेट ढुस्स हुन्छ नले भन्या हैन?"मलाइ लेमन टि खाएपछि कस्तो अप्ढेरो हुन्थ्यो,उसालइ फेरि कसले लेमन टि खुवाए पेट ठिक हुन्छ भनेर सुनाइदिएछ। "भर्खर चिया खाको ,अब भात खाइहाल्न पर्ने ,सधै यस्तै यहि भएर हो के मेरो ज्यास्ट्रिक बढेको।"दूध सग भात मुछ्दै गर्दा सोचे।फेरि उसाले कति माया गर्छे मेरो,दूध मन पर्छ भनेर सधै 2 km हिडेर दूध लिएर आउछे। खाना खाएर अफिस हिड्न लाग्दा टिफिन बोकेर आइ,उषा तानेर अगालो हाले,"कस्तो मोटाइकि हो के यो,हेर पेट पनि लागेछ ...

एकोहोरो

सुर्य दिन भर रिसाएर भर्खर सेलाएर पहेला हुन लागेका थिए।हामी हिडेको 10 घन्टा भैसकेको थियो,हिमान्सि त झन थाकेर लखतरान परेकि थि,उसको कपाल पसिनाले भिजेर गालामा टासिन लागेका थिए।बिछट्टै राम्रि थेखिइ सेतो अनुहारमा रगतको तेजले गाला राता हुँदै गर्दा, अझ हावाले कपाल हल्का उडाइदिदा,गोला आखा ठुला पार्दै चिल्ला अोठ खोलेर सेता दात देखाएर मुसुक्क हास्दा साच्चै नै परि देखिइ ऊ। मेरै नजिक आएर तन्किदै अगालो हाल्न खोजि सकि नसकि। “oh god,म त यहाँ भन्दा बडि हिड्न सक्दिन है”लामो खोइरा तान्दै ऊसले भनि। “अनि trek पनि गाडिमा सुतेर हिड्छ्यौ त गुन्द्रुके।”मैले पनि प्यारो पार्दै उसलाइ जिस्काए। तीन बर्स भैसकेको थियो हामी भेट भएको काठमान्डू मा कलेज पढ्दा देखि।ऊसका बुवा आर्मिका जर्नेल थिए,उसका हजुर बुवा हरु त झन् राणाहरुको निकै नजिक थिए रे।एकचोटि गएको थिए उसको घर ,नेपाल को ईतिहास देखेर आए बाबै। “नजिकै छ रे के गाउ,होमस्टेमा मैले खवर गरिसक्या छु।” उसको हात समातेर घिच्याए उसलाइ।सकिनसकि उ पनि हिडि।डाडाको चौतारोमा पुग्यौ,ठुला ठुला छपनि अोछ्याएर,वर र पिपल सगै नारिएर बसेका थिए।लाग्दै थियो वरको धृणतामा पिपल अगालिएकि छिन,हेर्...

नजिकको तिर्थ

  सु्र्य अस्ताउदै गर्दा मिठा ,सुनौला किरण बाड्दै थिए। पिधमा बसेको गुलियो पन जस्तेेै ती अन्तिम किरण सबै जना टिप्न हानथाप गर्दै थिए। बागमति पारिको बेन्जमा बसेर म भने पशुपतिको मन्दिको त्यो दिव्य मुहार हेर्नै मा तल्लिन थिए। सुर्यका ती किरण मन्दिरका सुनौला जस्तालाइ अझेेै तेजवान बनाउदै थिए,कृतिम बत्तिहरु पनि आफ्ना जोड दिदै थिए तर पनि स्वयम् पशुपति नाथको तेज बेग्लै थियो। कैलाशबाट आफ्नो मनपर्ने ठाउ अनुगमन गर्ने मनसायले होला,पशुपतिनाथ मन्दिरको त्यो बिराजमान गहिरि महासागरमा मोति चम्के झै थियो। छेउकै आर्यघाटमा जलिरहेका लाशहरु पनि सिधै स्वर्ग पुग्ने झै मख्ख थिए। छेउमै एकजना आएर शिर निहुराएर भुइमै ढोगिन्, मलाइ तेति बेला सम्म केही वास्था भएन तर उनी मेेरै अगाडि आएर बोले पछि झुरलुक्क हेरे। "म यहाँ बस्छु ल?"म बसेको बेन्चमा देखाउदै उनी बोलिन्।म नाइ भन्ने खालको एकलकाटे पनि थिइन,तर अरु सबै बेन्च खालि नै छन् त भन्ने सोच्दै थिए उनले बोलिन, "यो मेरो मन पर्ने ठाउ हो ,यहाँ बाट मन्दिरको गजुर मा ठोक्किएपार सिधै सुर्यले अगालेको छितिजमा पुगिन्छ जस्तो लाग्छ मलाइ।" हरियो पछ्यौराले टाउको छोपेकि म ...