Skip to main content

पिशाबको न्यानो

 


"साले भोलि सम्ममा मेरो पैस तिरिसन् भने तेरो टाउको गिडेर फाल्दिन्छु।"एका बिहानै फोनमा एकजना करायो।"को होस् त? " भनेर सक्न नपाउदै फोन काट्यो।कस्ता कस्ता bluff कल आउन थालेका भन्दै गनगनाए।नम्बर हेरेर त डाइल गर्न पर्छ भनेर झोक चल्यो,उषा के भयो भन्दै भित्र छिरि।केही हैन जा न चिया लेरा आ,भनेर अर्हाए।हाम्रो बिहे भएको 10 बर्स भैसकेको थियो,कलेज पढ्दा मन पराएर भगाएको।हाम्रो प्रेममा कुनै अबरोध नभए पनि सन्तान प्राप्ति भने भएको थिइन।"9 बजे पनि के चिया हो" भन्दै कप अगाडि ल्याएर टकारि।

"हैन मलाइ यो lemon tea खाएर पेट ढुस्स हुन्छ नले भन्या हैन?"मलाइ लेमन टि खाएपछि कस्तो अप्ढेरो हुन्थ्यो,उसालइ फेरि कसले लेमन टि खुवाए पेट ठिक हुन्छ भनेर सुनाइदिएछ।

"भर्खर चिया खाको ,अब भात खाइहाल्न पर्ने ,सधै यस्तै यहि भएर हो के मेरो ज्यास्ट्रिक बढेको।"दूध सग भात मुछ्दै गर्दा सोचे।फेरि उसाले कति माया गर्छे मेरो,दूध मन पर्छ भनेर सधै 2 km हिडेर दूध लिएर आउछे। खाना खाएर अफिस हिड्न लाग्दा टिफिन बोकेर आइ,उषा तानेर अगालो हाले,"कस्तो मोटाइकि हो के यो,हेर पेट पनि लागेछ " भन्दै जिस्काए।उषा लजाएर उछिट्टिएर भागि।


गेट बाहिर के निस्केको थिए रमेश भेट भयो।रमेश निकै सोझो मान्छे थियो ,होचो ,गोरो,खिस्स हास्दा गालैमा गोलो डिम्पल पर्ने,सर्ट सधै सफा राख्ने ,समग्रमा भन्दा रमेशलाइ मन नपराउने कमै नै हुन्थे।उसकि एउटि छोरी थिइ,खुब प्यारि ,गुडिया जस्ति।रमेश कि पत्नि त्यहि छोरिको प्रशुतिको बेला बितेकि रे,छोरिको पालनपोशन एक्लै गर्थयो ।बिचरा  factory मा food tec .कै जागिर भए पनि जम्मा 20000 स्यालरि हुन्थ्यो रे,साह्रै गारो छ दाइ यो छोरी पाल्न भन्दै गुनासो गर्थ्यो।बेला बेला छोरी लिएर आइराख्थयो हाम्रो घर,उषा हुरुक्कै हुन्थि रमेशकि छोरी सग।


हामी सगै निस्किदै थियौ,उसकि छोरी खुरुरु दौडेर आइ, एक्कासि।उचालेर अगालोमा हाले र गालामा म्वाइ खाए।

"अङकल हजुरले छोराछोरि पाउनु न, तपाइहरुले सक्नु हुन्न र?"रमेशकि छोरिले गाला पुछ्दै भनि।म झसङ्ग भए यति सानि फुच्छिलाइ कसरी आएको होला यस्ता कुरा भन्दा नि मलाइ हिनता बोध बडि भयो ,रमेशले छोरिलाइ तानेर गालि गर्यो र स्कुल तिर लग्यो म पनि अफिस तिर लागे।


दिन भर ग्लानि मात्रै भयो ,आफै सग  फोकटको हिनताबोध सग लडे।टाउको दुखेर आयो ,anxiety attack होला जस्तो भयो।अफिसमा दिनभर झोक्राए,खाजापनि खाइन ,बेलुका घर पुगे ,उसालाइ सब कुरा भने।"ह्या तेस्तो कुरामा पनि के पिर लि राखेको,खाना खानु बरु भनेर किचन तिर तानि" आउन नपाउदै के को खाना हो ,भन्दै थिए किचनमा हरहर मासुको बास्ना आइराखेको रहेछ,सब कुरा बिर्सेर टेबलमा बसे।"हैन कति हालेकि मासु,यत्रो माया नगर ए बुडि" भन्दै सुम्सुम्याए।त्यो दिन खाजा पनि नखाएको भएर होला खुब भात खाए अनि भात भन्दा बडि मासु।खाना खाएर सुत्न तरखर गरे टाउको दुख्याछ भन्दै।

खाटमा पल्टिन नपाउदै ,उषा आइ "लौ नु त यो खानु, aasprin अलि ठिक हुन्छ"कति माया मानेकि जस्तो लाग्यो।अौसधि दिदै गर्दा उसाका हात कापे,"केही हुन्न  हो मलाइ भन्दै अौसधि खाए,उसालाइ अगालो हालेर सुते।

बिहान उषा डाको छोडेर रुदै थिइ,घर भरि मान्छे भेला थिए।


मेरो राति heart attact ले मृत्यु भएछ। तर कसरी…. मेरो आश्चर्यको सिमा रहेन,न मलाइ आज सम्म मुटु रोग थियो न ब्लड प्रेसर नै।उषा ड्वा ड्वा रुदै थिइ,रमेश र उसकि छोरी पनि त्यहि थिए।लाशलाइ कात्रो मा बेरेर गाडिमा हाल्नै गर्दा मेरि बहिनी आइ, सुस्मा एक हुन प्रहरी सहित।यो रन्डिले मारेकि हो मेरो दाइलाइ भन्दै उसाको कपाल भुताल्न थालि।मैले मिल्ने भए सुस्माको गालामा एक चड्कन लगाउथे।बिचरिलाइ तेस्तो अबस्थामा समेत छाडिन भनेर खुब रिस उठ्यो,पहिले पनि उसालाइ नराम्रो भनेको ले सुस्मा र मेरो बोलचाल समेत बन्द भएको थियो।

प्रहरिले मेरो लासलाइ भ्यानमा हालेर लग्यो ,र उसालाइ पनि  चौकि पुर्यायो।

12 घण्टा पछि पोस्मार्टम को रिपोर्ट आयो,रिपोर्ट सुनेर म छागाबाट खसेझै भए।मेरो मृत्यु त food posion ले गर्दा भएको रहेछ।मासु र antidepressant ले निकालेको amino acid र monoamine oxide ले blood pressure बडेर heart attact भाको रहेछ।उसाले धेरै मासु दिएको सम्झेर मन तितो भयो।सेतो कोट लाएकि पुलिसले थपिन्" तेतिले मात्रै उहाको मृत्यु हुने थिएन होला तर उहाको पेटमा छुट्टै acid भेटिएको छ लगातार कागति र दूध को मिश्रणले बन्ने,तेसका कारण उहाको एक्कासि मृत्यु भएको हो।"

 

म छागाबाट खसेझै भए,उसाले एकमहिना देखि लेमन टि खुवाउन थालेको याद आयो।बिरक्त लागेर आयो,तेत्ति माया गर्ने पत्नि ले यो सब केका लागि भनेर धिक्कार्दै थिए ,एउटा पुलिसले थप्यो,"यो काम खाने कुराको राम्रो ज्ञान भएको मान्छेले मात्र गर्न सक्छ,को हो त्यो भन्दै उसाको चुल्ठो समात्यो। झल्यास्स रमेशको याद आयो,त्यो सोझो अनुहार मा एउटा राक्क्षसि रुप देख्न थाले,तेहि दिन नै तेसकि छोरिले भनेका कुराले depressed भएको याद आयो,रमेश मेरो घर आइ राखेको याद आयो,रमेशसग उषा मस्किरहेको याद आयो,दुई महिना देखि उसाले पेट दुखेछ भनेर सारिरिक नभएको याद आयो,उसाको पेट बढेको याद आयो।यी सबै कुराहरु मेरा अगाडि नाच्दा चाच्दै चाल पाइनछु  लि मरिसके भनेर।गाएर उसाको घाटि समाउन थाले,किन किन किन?? भन्दै।पुलिसले उसालाइ चौकि तिर लगे ,म त्यहि कुना मा झोक्राइरहे,मैले उसाबाट पाएको माया पिशाब को न्यानो रहेछ भन्ने हिनताबोधका साथ।


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

सम्मोहन

 " ए ,कस्केलि जाडोले ठ्याम्मै हिड्न सकिएन, मकैखोले का' बसेर एक गिलास सुरुप्प तान्न परो हिड त।" दामोदर ले कस्केलिलाइ घिसारे। गाउको एकजना बितेर, मलामि आएका थिए दामोदर र कस्केलि माइला। छोट्याएर  कस्केलि  भन्थे सबै जनाले।  कस्केलि 80 बर्सका थिए,खुइलो टाउको,कालो वर्ण,कछाड बेरेका,खुइलिएको कमिज कमिज बाहिर महेन्द्रको पालाको इस्टकोट, हरिया म्यादि प्रहरिका जुत्ता,जुत्ताबाट दुइतिरै निस्केका कुटि परेका कान्छि अौला ।झट्ट हेर्दा हरेक नेपालि ग्रामिण जेस्ठ नागरिकका प्रतिबिम्ब देखिन्थे कस्केलि बुडा। दामोदर भने गोरा,पुट्ट भुडि निस्केको,सर्ट र टेरिकटनको प्यान्ट लगाएका,खल्ति भरि बिजुलि चुरोट र खुट्टामा गोल्ड स्टारका जुत्ता, यिनका छोरा साउदि कतार छन भनेर जो कोहिले अड्कल लगाउन सक्थयो। " घाम अस्ताइ सके, झरि पर्न ठिक्क परिच, भोलि आफ्नो बिहानै अल्झेबारिमा हल नार्न छ,केको भट्टि चाहार्नि हो फेरि" कस्केलि कड्किए।  "ह्या,हिड हो दशै मिलेटमा जाम्ला," दामोदरले कस्केलिलाइ भट्टि तिर घिच्याए। मकैखोलेकि बुडिले दुइजनालाइ बाहिरको बेन्चिमा बसालिन र स्टिलको गिलास अनि साधेका भट्ट टकारिन्। माद

पलायनवाद

 माझिकुनाको रेस्टुराँमा आउदै फर्किदै गरेका छाल हेर्दै टोलाउदै थिए,ती छाल कहिले साना साना माछाहरु पाहुना बोकेर किनारा सम्म ल्याइदिन्थे तर नलिइ फर्किन्थे,बिचरा माछाहरु धोका महसुस गर्थेनेन् जसोतसो पुगिहाल्थे तिनै छाललाई पछ्याउन। मौसम खुलिसकेको थिएन ,पुसको महिना घरि घरि हुस्सु घेर्न आइरहन्थ्यो,मेरो अगाडिको चिया देखेर झस्किन्थ्यो , सुर्य चुरोट निकाले बालेर लामो सर्को तानेपछि हुस्सु मसग रिसाउदै भन्केर भाग्थ्यो।म मुसुमुस हास्थे त्यो cylimdrical चुरोट वोल्टाइपल्टाइ हेर्थे फेरि लामो चुम्बन दिन्थे, मलाइ  चुरोट को चुम्बनको चाहाना   त्यस्तो नौलो त थिएन तर पनि त्यो चिसो पलको चुम्बन अलग थियो ,सायद यौन स्खलन हुने बेलाको चुम्बन हुनु पर्छ। भित्रै सम्म आन्नद दिने गरि न्यानो दिदै थियो , मसग चिपिक्क चप्किरहने ती महङ्गा ज्यागेट २० रुपेको  चुरोट सग डाहाले जलिरहेका थिए। यस्तै बकम्फुसे कुरामा  बहकिदै थिए समीर को म्यासेज आयो।  ` बेबस्,कहाँ छौ , तीन घन्टा भैसक्यो अनलाइ नआएको ,कहाँ गैकि? ´ समीर सारै इनसेकुउर थियो, दिनहुँजसो कुरा हुन्थ्यो, प्रेम सम्बन्धमा बसेकै 4 बर्स भैसकेको थियो, कलेज सगै पढेका थियौ ,मरिहत्ते ग