Skip to main content

सम्रीद्ध नेपाल सुखी नेपाली

हामि नेपालिलाइ खुसि हुन खास्सै ठुलो कुरा चाहिदैन। बास्तबमा हामी बाट बिश्वले प्रेरणा लिनु पर्ने हो। हामी भुइचालो जादा NTC को फ्रि कल मा रमाइदिन्छौ,बिदेशि त्रिपाल मा धान सुकाएर रमाइदिन्छौ। नाकाबन्दि हुदा बसको छतमा बस्न पाएर खुसि भइदिन्छौ। कोरोना आए घरमा म:म  पकाएर रमाइदिन्छौ। हामी खुसि हुनमा पि.ह्याच.डि गरेका छौ। कसेेले घुस खाए रे भन्दा 70 करोड भन्दै हासेर उडाउने मौका छाड्दैनौ। प्रधानमन्त्रिले गतिलो काम नगरे पनि ,दयालु हामी  iबुडाहरुका हावा गफलाइ नै रमाइलो मान्दिन्छौ। युटुबे ले घरबार भाडेका भिडियो त हामी एक मिनेट खेर नफालि रमाएर सदुपयोग गर्न प्रखर छौ। नायिका हरुका नया बोइफ्रन्डका कुरा नै हामिलाइ खित्ता छोडाउन काफि हुन्छन्। हामी तुइन मा हास्दिन्छौ, खरले छाएको स्कुलमा चुड्किला सुनाइदिन्छौ, कर्णालिका भिरमा रक क्लाइमबिङ गरदिन्छौ,नेपाल यातायातको ढोकामा पिङ खेल्दिन्छौ,ताराइका बाडिमा माछा मार्दिन्छौ, मुढा बटुलेर मख्क पर्छौ। हुन पनि हाम्रो यो खुबि परापुर्बकाल देखि को हो , हामी सति प्रथा सकिदा उत्सव मनाउथेम,ब्रिटेन को लागि ज्यान फाल्न जादा हामी पेन्सनमा रमाउथेम, हामी राजाका पाइला हरु देखेर रमाउथेम,हामी छाउपडि कै गोठमा रमाइदिन्थेम, हामी कसैलाइ नछोइदिइ कपडा सिलाएर रमाउथेम , हामी बादि भएर रमाउथेम, हामी काजिका हलि हुदा पाउने दुई छाकमा रमाउथेम। हामी नेपाली लाई  खुसि हुन धेरै मेहेनत नै गर्न पर्दैन।  हामिले 12 बर्स लागाएर आएको संबिधानका लागि काति उत्सब मनायौ, जनताले  आधि पैसा जम्मा गरेर बनाएको धरहरा ठडिदा कति दङ पर्यौ, हामी सानो कुरा मै रमाइदिन्छौ। हामी 2000 बृद्ध भत्तामै रमाइदिन्छौ, हामी अरबको तातो घाम पनि रमाइदिन्छौ, अस्ट्रेलियाको किचनको वास बेसिन पाए हामि कति हो कति मख्ख, हामी नेपालमा  रिन काढेर अमेरिका मा गएर त्यो रिन काम गरेर तिरेर फर्किन पाए भाग्यसालि मान्दिन्छौ,हामी बारिका तरकारि त्यहि गाडेर कम्पोस्ट बनाएर खुसि हुन्छ्यौ, बाटोको धुलो दूध पोखेर मारिदिन्छौ, इन्जिनिएर चिया बेचेर मख्क परिदिन्छ, बेला मौका डाक्टर को  चिलाएको ढाड मान्छेहरु ले सेकिदिन्छन्,नर्सहरु पि.आर भएका अङकल सग दङ छन्। कोहि मान्छे लाई भने खुसि हुन अलि गार्हो परेको पनि देखिन्छ, कोहि 5  6 चोटि प्रधानमन्त्रि हुन नपाएर दुखि छन्,कोहिलाइ कालोबजारि गर्दा  कस्ट भएको छ,  10 रुपे को मास्क  100 बेच्न पाएका छैनन् कुनै बेला ,70 रुपे मा बेच्न परेर छाति पिटिरहेका होलान्, प्रइभेट हस्पिटलका का साहुहरुलाइ अलि मोटो खल्ति भएका बिरामि छिट्टै मरेर कति चुकचुक भएको छ होला। नेताहरुलाइ कोहि कोहि जनताले घोटाला,भस्टचार भएको चाल पाउन थाले भनेर कत्रो घत परेको होला। तर हामिले पिर मानिहाल्नु पर्दैन, यसरी दुखि भएका नेपाली भन्दा खुसि नेपाली धेरै छन्। भएकै कुरामा रमाउने नेपाली धेरै छन, खुट्टा खालि भए पनि ढाका टोपी मै रमाइदिएका छन नेपाली,कुनै बेला भुटानि सरणनार्थि राख्ने देशका हामी आज भुटानको सहयोगमा दङ छौ।  हामी सब्दमै भएपनि छातिमा हात राखेर " अग्रगामि रास्ट्र हाम्रो जय जय नेपाल!!!" मै रमाएका छौ।।


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

पिशाबको न्यानो

  "साले भोलि सम्ममा मेरो पैस तिरिसन् भने तेरो टाउको गिडेर फाल्दिन्छु।"एका बिहानै फोनमा एकजना करायो।"को होस् त? " भनेर सक्न नपाउदै फोन काट्यो।कस्ता कस्ता bluff कल आउन थालेका भन्दै गनगनाए।नम्बर हेरेर त डाइल गर्न पर्छ भनेर झोक चल्यो,उषा के भयो भन्दै भित्र छिरि।केही हैन जा न चिया लेरा आ,भनेर अर्हाए।हाम्रो बिहे भएको 10 बर्स भैसकेको थियो,कलेज पढ्दा मन पराएर भगाएको।हाम्रो प्रेममा कुनै अबरोध नभए पनि सन्तान प्राप्ति भने भएको थिइन।"9 बजे पनि के चिया हो" भन्दै कप अगाडि ल्याएर टकारि। "हैन मलाइ यो lemon tea खाएर पेट ढुस्स हुन्छ नले भन्या हैन?"मलाइ लेमन टि खाएपछि कस्तो अप्ढेरो हुन्थ्यो,उसालइ फेरि कसले लेमन टि खुवाए पेट ठिक हुन्छ भनेर सुनाइदिएछ। "भर्खर चिया खाको ,अब भात खाइहाल्न पर्ने ,सधै यस्तै यहि भएर हो के मेरो ज्यास्ट्रिक बढेको।"दूध सग भात मुछ्दै गर्दा सोचे।फेरि उसाले कति माया गर्छे मेरो,दूध मन पर्छ भनेर सधै 2 km हिडेर दूध लिएर आउछे। खाना खाएर अफिस हिड्न लाग्दा टिफिन बोकेर आइ,उषा तानेर अगालो हाले,"कस्तो मोटाइकि हो के यो,हेर पेट पनि लागेछ ...
2 comments
Read more

एकोहोरो

सुर्य दिन भर रिसाएर भर्खर सेलाएर पहेला हुन लागेका थिए।हामी हिडेको 10 घन्टा भैसकेको थियो,हिमान्सि त झन थाकेर लखतरान परेकि थि,उसको कपाल पसिनाले भिजेर गालामा टासिन लागेका थिए।बिछट्टै राम्रि थेखिइ सेतो अनुहारमा रगतको तेजले गाला राता हुँदै गर्दा, अझ हावाले कपाल हल्का उडाइदिदा,गोला आखा ठुला पार्दै चिल्ला अोठ खोलेर सेता दात देखाएर मुसुक्क हास्दा साच्चै नै परि देखिइ ऊ। मेरै नजिक आएर तन्किदै अगालो हाल्न खोजि सकि नसकि। “oh god,म त यहाँ भन्दा बडि हिड्न सक्दिन है”लामो खोइरा तान्दै ऊसले भनि। “अनि trek पनि गाडिमा सुतेर हिड्छ्यौ त गुन्द्रुके।”मैले पनि प्यारो पार्दै उसलाइ जिस्काए। तीन बर्स भैसकेको थियो हामी भेट भएको काठमान्डू मा कलेज पढ्दा देखि।ऊसका बुवा आर्मिका जर्नेल थिए,उसका हजुर बुवा हरु त झन् राणाहरुको निकै नजिक थिए रे।एकचोटि गएको थिए उसको घर ,नेपाल को ईतिहास देखेर आए बाबै। “नजिकै छ रे के गाउ,होमस्टेमा मैले खवर गरिसक्या छु।” उसको हात समातेर घिच्याए उसलाइ।सकिनसकि उ पनि हिडि।डाडाको चौतारोमा पुग्यौ,ठुला ठुला छपनि अोछ्याएर,वर र पिपल सगै नारिएर बसेका थिए।लाग्दै थियो वरको धृणतामा पिपल अगालिएकि छिन,हेर्...
Post a Comment
Read more

नजिकको तिर्थ

  सु्र्य अस्ताउदै गर्दा मिठा ,सुनौला किरण बाड्दै थिए। पिधमा बसेको गुलियो पन जस्तेेै ती अन्तिम किरण सबै जना टिप्न हानथाप गर्दै थिए। बागमति पारिको बेन्जमा बसेर म भने पशुपतिको मन्दिको त्यो दिव्य मुहार हेर्नै मा तल्लिन थिए। सुर्यका ती किरण मन्दिरका सुनौला जस्तालाइ अझेेै तेजवान बनाउदै थिए,कृतिम बत्तिहरु पनि आफ्ना जोड दिदै थिए तर पनि स्वयम् पशुपति नाथको तेज बेग्लै थियो। कैलाशबाट आफ्नो मनपर्ने ठाउ अनुगमन गर्ने मनसायले होला,पशुपतिनाथ मन्दिरको त्यो बिराजमान गहिरि महासागरमा मोति चम्के झै थियो। छेउकै आर्यघाटमा जलिरहेका लाशहरु पनि सिधै स्वर्ग पुग्ने झै मख्ख थिए। छेउमै एकजना आएर शिर निहुराएर भुइमै ढोगिन्, मलाइ तेति बेला सम्म केही वास्था भएन तर उनी मेेरै अगाडि आएर बोले पछि झुरलुक्क हेरे। "म यहाँ बस्छु ल?"म बसेको बेन्चमा देखाउदै उनी बोलिन्।म नाइ भन्ने खालको एकलकाटे पनि थिइन,तर अरु सबै बेन्च खालि नै छन् त भन्ने सोच्दै थिए उनले बोलिन, "यो मेरो मन पर्ने ठाउ हो ,यहाँ बाट मन्दिरको गजुर मा ठोक्किएपार सिधै सुर्यले अगालेको छितिजमा पुगिन्छ जस्तो लाग्छ मलाइ।" हरियो पछ्यौराले टाउको छोपेकि म ...
2 comments
Read more